Thanksgiving in Lawra

Thanksgiving is een Amerikaans feest op de 4e donderdag in November. De oorsprong is een mix van Europese en locale tradities om dank te zeggen voor de oogst en alle goeds uit het afgelopen jaar. In Wikipedia kwamen we nog een Nederlands aspect van Thanksgiving tegen: De pelgrims zijn waarschijnlijk beinvloed door de jaarlijkse thanksgiving voor de afloop van het beleg van Leiden in 1574. Bekend is waarschijnlijk de turkey (die aan onze neus voorbij ging vanwege het aantal vegetariers). Het feest is belangrijker dan Kerst volgens de experts.
Twee van de VSO-ers waarmee we zijn aangekomen in Ghana zijn onvervalste Amerikaanse meiden, een uit Chicago en een uit San Fransisco. Al gauw vatten ze het plan op om Thanksgiving te organiseren. Ze hielden woord. Vrijdag (nou ja, een dag te laat) vertrokken we in gezelschap van  collega VSO-ers Bob, Adrienne en Ellie op de motor naar Lawra. Daar waren gastvrouwen  Abbie en Kelly, maar ook Adele, Giorgina, Hannah en Allison (VSO collega's uit Accra en Cape Coast).
Bij aankomst kregen we een knutselopdracht om op papieren handen het goede van Ghana en het goede van ons thuisland op te schrijven. Iedereen gaf een toelichting op wat opgeschreven was en dat was erg leuk om te delen. Bob bracht een song van een Canadesezanger ten gehore (zie filmpje). Iedereen had wat te eten meegenomen. Wij hebben Hutspot al la Wa gemaakt (yam ipv aardappel). Het kijken naar American football hoort ook bij Thanksgiving,  dus een belangrijke "game" tussen de Chicago Bears and the Eagles was opgenomen en op groot beeld te zien, na uitleg van de spelregels. Menigeen kreeg toen de after-dinner-dip, maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben spelletjes gedaan, waaronder Blink (een aanrader Marthe, lijkt wat op SET) en de score werd met houtskool op het huis bijgehouden. Er werd een kampvuurtje aangestoken om s'mores op te maken: creamcracker met chocola en geflambeerde marshmellows. We hebben liedjes gezongen, maar het is lastig om een lied te vinden dat iedereen kent. Wat weet de jonge generatie van de Beatles en  andere klassiekers. Het werden kerstliedjes, want op black-friday, de dag na thanksgiving komt het hele kerstgebeuren op gang en mogen er ook kerstliedjes gezongen worden.
Volop plezier gehad en dat was heerlijk na een moeilijke werkweek (hierover later meer).
Op de terugweg begaf Bas zijn band het. Het mooie is dat er meteen iemand stopt die hulp biedt door een mechanic te bellen, die Bas heeft opgehaald in het dorp dat we net voorbij waren, op mijn motor!!. De verkeerde sleutels bij (onze hulp had het verkeerde type motor doorgegeven, maaar niet mopperen over aangeboden hulp....). Terug. Met een maatje. Toen bleek het gat te groot en moest er een nieuwe band komen. Weer terug. Inmiddels was er nog een derde jongen gearriveerd. Na 1,5 uur konden Bob en Bas de jongens terugbrengen. Kosten voor het werk (5 cedi = 2,50 euro exclusief band). Intussen lieten blauwe vogels met lange staarten van zich horen en kon ik eentje op de foto vastleggen.

Speculaasbrokken

De Sint is aangekomen in Nederland. Bas had het er al langer over. Het verwonderde mij. Gisteren tijdens het skypen met Rik begreep ik waarom. Rik had speculaasbrokken en pepernoten gebakken. Het volle bord met dat heerlijks werd Bas bijna teveel. Zijn favoriete koek: SPECULAASBROKKEN! Rik had ze zelf gebakken. Hij was er eigenlijk al een beetje ziek van, zo lekker!
Laat Marthe mij nu geadviseerd hebben om speculaaskruiden mee te nemen naar Ghana. Helemaal onderin de doos vond ik ze. Dus vanochtend recept opgezocht en alles behalve de amandelen was in huis. Niets stond het bakken van speculaas in de weg.
Het heerlijk avondje is hier dus al begonnen, we missen alleen de warme chocolademelk. Pfffffff...

Belangrijke impuls voor -, en grote investering uit Ons Fons.

Dat iemand het cadeaugeld voor zijn receptie ter gelegenheid van zijn pensionering ter beschikking stelt aan Ons Fons is natuurlijk prachtig nieuws. Aldus besloot Leo Janson, mijn Avans collega en, ondanks onze flexibele werkplekken en werktijden, mijn buurman. Da’s goed voor Ons Fons, voor onze moraal en voor sommige mensen en organisaties in Ghana.

Het is natuurlijk niet helemaal toeval dat de receptiedag van Leo samenviel met de oplevering van een aantal ramen en deuren voor Jujeidayiri (= May Allah add his blessings home) Model Junior High School. Al tijdens het bezoek van Pieter en Marijke was onze interesse voor dit project gewekt door Yacubu, een medewerker van GES district office in Wa. Hij is tevens voorzitter van de Parents Teacher Association (PTA) van genoemde school.

Omdat de Ghanese overheid er niet aan toe komt om voor voldoende adequate schoolgebouwen te zorgen, bundelen ouders en leerkrachten in een community soms hun krachten en zorgen, soms met hulp van de steun van externen, zelf voor de bouw van hun schoolgebouw. In 2007 is begonnen met de bouw van de klaslokalen en leerkrachtenonderkomen voor de Junior High School. Het gebouw staat er nu al enkele jaren, maar in de leslokalen zaten nog geen ramen en deuren. Met als gevolg dat het schaarse meubilair nogal eens verdween. Leermiddelen konden uiteraard helemaal niet in de lokalen opgeslagen worden.

Nu zijn de ramen en deuren dus een feit. En voor Ghanese normen zien ze er prima en degelijk uit. Nu kan de school beginnen met het pleisteren van de muren en het aanleggen van elektriciteit, zodat de afwerking van het hele schoolgebouw afgerond kan gaan worden. Julie van Ons Fons hebben de school weer een stuk verder geholpen en daar willen de leerkrachten, ouders en kinderen iedereen voor bedanken.

4 metal doors with bolts	GHC 848,-
6 metal windows with bolts	GHC 1.168,-
4 bags of cement	GHC 64,-
masons workmanship	GHC 168,-
Total	GHC 2.248,- (ca. €1.020,-)