Hoeveel kost het? Dat vraag je aan de marktvrouwen. Om
een idee te geven van de prijzen:
Voor 50 cent kun je 6 tomaten krijgen of 6 uien of 2
kleine komkommers of 1 kropje sla of 5 sinaasappels. 1 Grote yam
(voor 2 keer als hij niet gaat rotten - heb ik nl. vaak-) kost een euro, 1 kilo
rijst voor 1,50, 1 pond macaroni voor 60 cent, 1 ananas voor 1,50, één appel
voor 75 cent ! 200 gr, cheddarkaas voor 5,50 (slik!), 1 pak papieren zakdoekjes
1,50 (=hier luxe), 1 blikje champignons voor 2 euro. De westerse producten zijn
dus best prijzig. Maar af en toe moeten we onszelf een beetje kietelen.In de grote
steden van Ghana (Kumasi en Accra) zijn meer producten te krijgen, maar daar
zijn de prijzen over het algemeen hoger.
Zo langzamerhand hebben we onze vaste adresjes om onze
boodschappen te doen. Op de markt verdeel ik mijn inkopen over verschillende kraamples
om iedereen wat te laten verdienen. De meeste verkoopsters hebben ook een
beperkt assortiment, bijvoorbeeld alleen yams of pepertjes of gedroogde vis.
Mijn vaste verkooppunten op de markt zijn een oudere vrouw die sla (kruising
andijvie en ijsberg) verkoopt, een enthousiaste vrouw die me altijd begroet en iets
extra's toestopt. Ik heb haar foto afgedrukt, ze was er vandaag zo blij mee, ze
omhelsde met tot 2x toe. Een jonge vrouw die prachtig op de foto staat en die
wat meer "onze" groente verkoopt: boontjes, wortels. Het is in Ghana
gewoonte om iets meer te geven, 1 extra banaan of paprika, die al wat ouder is.
Blikjes e.d. worden vooral gekocht bij de "Point en Shout", van
achter de toonbank roep je wat je wilt hebben en een stel jonge mannen pakt het
dan. Afrekenen doe je bij een soort madam in een totale chaos: met zijn allen
(het is er altijd druk) rondom 1 kassa. Eigenlijk is het een groothandel, de
prijzen zijn er laag. We moeten ook altijd even langs de African-European shop,
je snapt het al: het assortiment is wat uitgebreider en wat meer op westerse
eters gericht. Het assortiment is het afgelopen jaar uitgebreid. Nu kun je er
cheddar kaas kopen (wat een verademing na al die laughing-cow), olijven,
italiaanse kruiden en kaneel, mais in blik en soms aubergines en pompoen
(lekker soep!!). Dan is er de Princess-market, waar een alleraardigst meisje de
winkel runt. Ik heb er ooit speculaas en snickers gekocht, maar dat is dan
éénmalig, het is handig om er even te gaan kijken...... Aan de slager wagen we ons niet aan, Bas eet knakworst of luncheon meat uit blik of worstjes van de cold-store. Fruit koop ik meestal
op weg van kantoor naar huis in 2 fruitstalletjes . Faiza is een meisje van een
jaar of 13 en ze helpt heel vaak tot ’s avonds laat. De andere fruitvrouw was erg blij met haar
foto’s en ik ben nu haar vriendin. Het lukt haar steeds om toch de verkeerde
appels te geven, ik wil de rode en dan stopt ze er toch 2 golden delicious
bij?!?. We hebben ook een mineral lady om de hoek: voor sap, rode wijn uit
karton (voor 1,50!), waterzakjes en af en toe cola of tonic (als het heet is
hebben we daar behoefte aan). Ze kan niet zo goed rekenen en meestal in haar
eigen nadeel. Dan doen we het samen en dat waardeert ze wel. Ons vaste adres
voor een Ghanees maal is Alems, waar Odette de scepter zwaait, een maal zonder
vlees kost 1 euro, met kip of vis 2 euro. Ze is erg attent en wil het ons graag
naar de zin maken. Soms gaan we naar Ghana 50, waar onze buurvrouw baas is, ook
lekker maar 2 keer zo duur. Daar kun je lekker onder een grote boom zitten,
heerlijk!
Van tevoren wisten we niet wat te verwachten wat in Wa te krijgen is. Het is goed te doen, al die toeters en bellen bij ons, al die
nieuwe smaakjes heb je eigenlijk niet nodig.
En die ene keer dat we een chocoladeletter eten (in Januari), dat is dan wel heel lekker!!
En die ene keer dat we een chocoladeletter eten (in Januari), dat is dan wel heel lekker!!