Domovuulo, Pie en Zuur

Op toer door het achterland van het district Jirapa. Een paar maanden geleden zijn national volunteers van PRONET op pad geweest om gehandicapte kinderen te vinden. Waar zijn  ze, niemand weet dat.. Het resultaat was 95 kinderen met allerlei verschillende en soms meerdere handicaps. Er zijn er veel meer, maar dit is een begin.
Wat betekent dit nu. Ghanezen willen graag getallen en statistieken: hoeveel jongens, hoeveel meisjes, welke handicaps enz. Voor mij was het belangrijk iets met die cijfers te doen, om de cijfers een gezicht te geven. Het zijn kinderen!
In januari komt een medisch team naar Jirapa om kinderen met fysieke handicaps te onderzoeken en te adviseren wat er mogelijk is om hun situatie te verbeteren. Tegelijkertijd is het sinds kort mogelijk een aanvraag te doen voor wat geld uit een potje dat voor onderwijs of hulpmiddelen gebruikt kan worden.
1+1=2. Nu dus op pad om zo'n 30 kinderen met fysieke handicaps te bezoeken in hun huis om ouders er toe te bewegen hun kind te laten onderzoeken om te zien wat er mogelijk is. In de Upper West is standaard geen dokter voor onderzoek, dat doet een 'nurse'. Sommige van deze kinderen zijn nog nooit gezien door iemand met een medische achtergrond. Vitalis is een werknemer van PRONET, die mij op mijn motor rondrijdt en voor de introductie en vertaling zorgt.
Wat een ervaring. Indrukwekkend. Hoe families en kinderen leven. Verstoken van alle hulp.
We bezoeken onder andere een huis in Tuggo. Vrouwen zijn druk in de weer met bonen en mais, de opbrengst van het afgelopen farming seizoen.  We wachten op een bankje van boomstammen. De vader vertelt open met een vriendelijk gezicht wat de situatie is. Domovuulo, een meisje van 11, Pie en Zuur (jongens van 8 en 4, zijn hun 3 kinderen. Ze kunnen kruipen en zitten op de grond. Ze kunnen niet praten, maar maken wel geluiden. Ze zijn al zo vanaf hun geboorte. Als ze ondersteund worden kunnen ze ook staan. De vader gaat ze halen en dan verschijn in een soort van slow motion 3 kruipende kinderen in grote T-shirts, die duidelijk last hebben van het zonlicht. Ze kunnen ook niet goed zien. Alle drie hetzelfde beeld. Het oudste meisje gaat al gauw terug. De kleinste zit vlak bij mij, ik streel hem over zijn handjes en gezicht en hij luistert zichtbaar naar mijn stem. Het gaat ons, ook Vitalis, aan het hart. Kinderen zijn de hulp voor later, voor dit gezin is dat uitzicht er niet. Het zal je maar gebeuren, zover van alles en dan dit lot. Moedig hoe open ze er over praten. Wat zal de toekomst brengen?
De vraag wat voor mogelijkheden deze kinderen in Nederland gehad zouden hebben probeer ik telkens weg te dringen. Zinloos! Maar de vraag blijft komen...

Elections Ghana 2012

In een poging het thuisfront te informeren over de verkiezingen op vrijdag 7 december aanstaande, kan ik – o zo Ghanees – de pagina’s van de websites met algemene informatie niet openen, error of een leeg scherm. Dan maar zo uit mijn hoofd.
Om de 4 jaar zijn er parlementsverkiezingen en presidentsverkiezingen. De 2 grootste partijen die in feite om de macht strijden zijn NDC van huidige president John Mahama en de NPP met voorman Nana Akufo-Addo. Het kan net als in 2008 heel spammend worden. De NDC zou de meer sociale partij zijn, voortgekomen uit de hoek van Gerry Rawlings, menigeen wel bekend van zijn coup en later als gekozen president. Hij doet nu zelf niet mee (je mag niet meer dan 2x gekozen worden), zijn vrouw wilde wel, maar die heeft de verkiezing voor de presidentskandidaat verloren. De afgelopen 4 jaar heeft de NDC geregeerd onder leiding van John Ata Mills, die in de zomer is overleden. Daarvoor was de NPP 8 jaar aan de macht. De NPP zou meer een liberale partij zijn, maar wat ze gedaan hebben istoch ook meer voor de mensen: meer voor scholen, de health insurance card geintroduceerd en het gratis bevallen voor zwangere vrouwen. Dus eigenlijk heel sociale dingen, NDC richt zich meer op wegen en economie. Erg onduidelijk, maar ja bij ons is de VVD en de PVDA ook niet meer zo duidelijk te onderscheiden. De NPP wil gratis voortgezet onderwijs, de NDC zegt dan meteen, wij wilen goede kwaliteit van onderwijs en dan kun je dat niet waarmaken.Er zijn ook meerdere kleine partijen, maar die doen niet echt mee. Vrouwen zijn ondervertegenwoordigd, de partijtop van de grote partijen bestaat alleen uit mannen.
Wat wij merken van de verkiezingen is de enorme hoeveelheid discussies van iedereen om ons heen. Veel gaat in de lokale taal, dus de essentie missen we vaak. De strekking is: of je nu door de hond of door de kat gebeten wordt en ze beloven van alles maar doen het toch niet. De mensen hebben niet zoveel vertrouwen in de oprechtheid van de bestuurders en politici, het gaat altijd om geld. Enkele weken geleden hebben de parlementsleden zichzelf een salarisverhoging van meer dan 100 % gegeven. Een leerkracht verdient zo’n 600 GHC, de MP’s (member of Parliament) 7000, kan dit zomaar. Naast alle andere voordeeltjes: auto’s reiskostenvergoeding etc. Best wel wat mensen overwegen om niet te gaan stemmen. Het systeem is ook zo manipuleerbaar: Je kunt kiezen waar je geregistreerd wil zijn (als je er maar 3 jaar gewoond hebt). Dus in een zwakke constituency (al die Engelse systemen hebben ze overgenomen!), kun je zomaar wat meer mensen van een bepaalde kleur zoeken om te registreren. Veel mensen willen vredige verkiezingen, ze zijn trots op hun vriendelijke imago. Sommige mensen kiezen nu weer voor de NDC omdat een partij niet in 4 jaar kan laten zien wat ze kunnen.
Wat nog interessant is om te vermelden is, dat in het verleden na een verschuiving van de regeringspartij veel belangrijke posten in het bestuurs- en serviceapparaat worden vervangen: niet met de goede skills, maar van de juiste kleur. Dan begint zo’n organisatie zoals bijvoorbeeld GES met veel nieuwe gezichten, zonder overdracht en begint het weer van voor af aan. Dit een ernstig voorbeeld hoe ontwikkeling en vooeuitgang wordt tegengehouden. Om van de corruptie maar niet te spreken.
Tijdens de campagne heb je bezoeken van hoge partijbonzen, waardoor de stad volledig wordt ontwricht: vol motoren die idiote capriolen uithalen om de aandacht te krijgen, echt levensgevaarlijk en veel vlaggenvertoon. Overal staan borden op wie je moet stemmen. Je vraagt je af waarom mensen zo enthousiast zijn voor een partij, terwijl ze zelf moeten sjacheren om het een beetje voor elkaar te krijgen. Het schijnt dat  mensen betaald krijgen om drukte te maken en als gekken door de straten te rijden. In Wa zijn 2 mensen omgekomen toen president Mahama op bezoek was. Bij bijeenkomsten (ralley’s) worden veel lawaai, muziek, speeches geproduceerd, tot in de nacht. Vandaag is de laatste campagnedag, we zijn verlost van het lawaai. Maar de hanen blijven kraaien en de moskeeën strooien hun gebed over ons uit in de nacht. Zo is er altijd wat.
Wij worden door het Ministerie van Buitenlandse Zaken geadviseerd geen samenscholingen te bezoeken rondom de tijd dat de resultaten bekend worden. VSO pakt het rigoreuzer aan en vraagt ons op 7,8 en 9 decmber thuis te blijven. De meeste mensen verwachten wat hectiek in de grote steden van mensen die zich misdragen, zoals wij dat bij de voetbal ook hebben. Wij gaan vrijdagavond gewoon genieten van de Ghanese sterrenhemel bij Odette en laten de politeke sterren een beetje aan ons voorbijgaan, ofschoon Odette ook wel van een politieke discussie houdt, dus wie weet......

Laatste nieuws: op Facebook kreeg ik - ongevraagd - een berichtje van John Mahama (nou ja, van zijn campagneteam). Spam in Ghana!!