We zijn terug in Nederland. Heerlijk om weer dicht bij de kinderen en andere lieve mensen te zijn. Nu is het wennen. Aan het leven hier en aan het weer, brrr. We zitten een beetje in niemandsland. We denken terug aan Ghana en de mensen en het leven daar. In de laatste maanden van een bijzondere, indrukwekkende twee jaar in Ghana hebben we opgeschreven wat we denken te gaan missen en wat niet. In willekeurige volgorde. Dat lijkt ons een mooie afsluiting voor deze blog.
Het was fijn om onze ervaringen in Ghana met jullie via deze blog te delen.
De geluiden van de nacht (dieren, krekels, moskee, de buren)
Vaste contacten met Hassan, Eric, Odette
Op de motor door het savannelandschap
De buurtwinkeltjes
Het doen met wat er is en soms genieten van dat extraatje
Ons huisje
Onze bioscoop
Het vriendelijke groeten
De sterke vrouwen
De yamballs en fishballsvan Odette
De vrolijkheid en hartelijkheid
Kindergezichtjes
Sudoku-wedstrijdjes als overlevingsstrategie
Mensen die aan je blijven denken op zo’n afstand
Sommige vrijwilligers
De overlevingskracht van mensen
De pakjes met verwennerijtjes
De sterrennacht bij Odette
Het telkens weer ontdekken van stukjes van een andere cultuur
Dat je mensen gemakkelijk blij kan maken
Fruit zoals het hoort te zijn
De markt
De warmte
Het lopen in weinig kleren, slippers
Het groen van de regentijd
Het gekletter van een tropische regenbui
De verbazing van telkens weer nieuwe ervaringen, in positieve en negatieve zin
Het reizen in Ghana, Togo, Benin
Het ritme van de week
Het met weinig doen
Het trotse gevoel dat we het gedaan hebben en niet hebben opgegeven
De meisjes met groente/fruit op hun hoofd, Barikisu e.a.
De prachtig geklede vrouwen en de smogs van de mannen
Elke dag in de korte broek
Het vertrouwen in ons lijf
Weinig kleren nodig hebben
Geen auto nodig hebben
Het aangaan van nieuwe dingen
De rust, overzichtelijkheid en het tempo van het leven hier
Het echt samen met elkaar
Het praten over Ghana en hoe het verder moet
Het leven in Wa
Shandy en bier in de spot
Reizen met onze kinderen
Intens ervaren hoe dierbaar mensen je zijn
Niets is vanzelfsprekend
Weinig afval
Het genot van water
Het kaarsje bij de maaltijden
De was binnen een paar uur droog
Een paar uurtjes van samen poetsen en dan klaar voor de héle week
.....................
Ons maatje, want we nemen elkaar weer mee!
Het was fijn om onze ervaringen in Ghana met jullie via deze blog te delen.
Wat we zullen missen na 2 jaar Ghana
De buurtkinderen
In de spot kijken naar mensen De geluiden van de nacht (dieren, krekels, moskee, de buren)
Vaste contacten met Hassan, Eric, Odette
Op de motor door het savannelandschap
De buurtwinkeltjes
Het doen met wat er is en soms genieten van dat extraatje
Ons huisje
Onze bioscoop
Het vriendelijke groeten
De sterke vrouwen
De yamballs en fishballsvan Odette
De vrolijkheid en hartelijkheid
Kindergezichtjes
Sudoku-wedstrijdjes als overlevingsstrategie
Mensen die aan je blijven denken op zo’n afstand
Sommige vrijwilligers
De overlevingskracht van mensen
De pakjes met verwennerijtjes
De sterrennacht bij Odette
Het telkens weer ontdekken van stukjes van een andere cultuur
Dat je mensen gemakkelijk blij kan maken
Fruit zoals het hoort te zijn
De markt
De warmte
Het lopen in weinig kleren, slippers
Het groen van de regentijd
Het gekletter van een tropische regenbui
De verbazing van telkens weer nieuwe ervaringen, in positieve en negatieve zin
Het reizen in Ghana, Togo, Benin
Het ritme van de week
Het met weinig doen
Het trotse gevoel dat we het gedaan hebben en niet hebben opgegeven
De meisjes met groente/fruit op hun hoofd, Barikisu e.a.
De prachtig geklede vrouwen en de smogs van de mannen
Elke dag in de korte broek
Het vertrouwen in ons lijf
Weinig kleren nodig hebben
Geen auto nodig hebben
Het aangaan van nieuwe dingen
De rust, overzichtelijkheid en het tempo van het leven hier
Het echt samen met elkaar
Het praten over Ghana en hoe het verder moet
Het leven in Wa
Shandy en bier in de spot
Reizen met onze kinderen
Intens ervaren hoe dierbaar mensen je zijn
Niets is vanzelfsprekend
Weinig afval
Het genot van water
Het kaarsje bij de maaltijden
De was binnen een paar uur droog
Een paar uurtjes van samen poetsen en dan klaar voor de héle week
.....................
Wat we niet zullen missen na 2 jaar Ghana
De hitte, het zweten
Het laten afweten van afspraken, niet op komen dagen, ineens weggaan
De Ghanese tijd, te laat komen
Het ontbreken van groenten in het Ghanese eten
VSO Ghana
Het gemis van de kinderen, familie, vrienden
"Nasala, how are you, we are fine, thank you"
Niet weten wat iemands bedoeling is, iemands agenda
De rotzooi, het weggooien van afval op de grond
Het verbranden van afval voor onze deur
De roetdeeltjes van het branden van het farmingland
De muggen
Het poepen en plassen overal, speciaal voor onze deur
Positie van mannen
Het aannemen van de telefoon binnen een gesprek of meeting
Iets uitleggen, vragen en dan toch niet begrepen zijn
Het praten in het Engels
De struggle om iets wat zo vanzelfsprekend is voor ons en het toch niet voor elkaar krijgen
Opgepropt in een tro-tro
De donkere stille avonden
De slechte kwaliteit van veel producten zoals wasknijpers
De urinelucht in het kantoor
De aandacht vanwege je kleur en niet om wat je bent
Constant afvragen of het wel goed genoeg is
Lariam
Diarree
Het anarchistische, onveilige verkeer
Lights off
Het oppervlakkige sociale verkeer
Kakkerlakken, ongediere, ratten in het kantoor, mieren
Slechte medische voorzieningen
Het dagelijks gebruik van Deet
Het worstelen met hoe moeilijk het is te helpen
Fietsen over zandpaadjes
De puntschoenen van de mannen
Bas in zijn blote bast
Het gemis aan drive en commitment van Ghanezen om iets te proberen
Het niet kunnen reserveren van een ticket van het openbaar vervoer
Geen duidelijke opdracht hebben
Het nauwelijks spreken van de lokale taal
Het gedoe met het water
De zwarte poly-tin bags
Het zoeken naar woorden
Het oncomfortabele, zweterige bankstel
Niet van mensen op aan kunnen
Vormelijkheid en courtesy van Engelsen / Ghanezen
Het indringende gehuil van kinderen
De zeep die in het wasgoed blijft zitten
.........................
