Say NO

Vandaag is de laatste bijeenkomst geweest van lessen sexuele voorlichting voor pubers (13-17 jaar) van een kindertehuis in Wa. Chiild Support biedt een thuis voor 35 kinderen tot 18 jaar, die om uiteenlopende redenen niet meer thuis kunnen wonen zoals ouders overleden, weg of gehandicapt, te weinig mogelijkheden voor zorg en aandacht, niet meer naar school, onvoldoende voeding, noem maar op. De kinderen wonen nu in een complex met 3 huismoeders waarvan er 2 altijd aanwezig zijn en een kok. De directie is half Nederlands en half Ghanees. De staf wordt aangevuld met  vrijwilligers die vooral uit Nederland komen. Meestal hebben ze een medische achtergrond om te assisteren bij de poliklinieken in een paar dorpen rond Wa. Vorig jaar waren Lis en Yvonne als vrijwilliger in Wa en zij hebben een pedagogische achtergrond. Zij hebben een programma geschreven om sexuele voorlichting te geven aan jonge mensen in Ghana, rekening houdend met de Ghanese cultuur. Thema's als wie ben ik, hygiëne, groter groeien, verschil tussen jongens en meisjes, puberteit, HIV en Aids en zwangerschap komen aan bod. In Ghana zijn ze niet gewend om over deze zaken te praten. Bovendien hebben sommige meisjes bepaald geen leuke ervaringen met seksualiteit. Zoals bij alle jonge meisjes hier, dreigt er altijd een vroege tienerzwangerschap. Het is belangrijk ze te informeren maar ook vooral te laten nadenken welke keuzes ze kunnen maken. Het is oefenen met NO zeggen als jongens sex met je willen. Het is nadenken wat de gevolgen kunnen zijn van bepaald gedrag en hoe je problemen en ziektes kan voorkomen. Sinds November heb ik samen met Lotte en Thijs, een nieuw stel Nederlandse vrijwilligers,  het programma uitgevoerd. We hebben alle thema's vertaald in het Engels om vooral de Engelse begrippen en uitleg goed over te kunnen brengen. Best een klus. Daarnaast hebben we het programma bij elke les moeten aanpassen aan het denkniveau en lees- en schrijfniveau van de kinderen. Maar het programma  is een prima bron om uit te putten.
We zijn gestart met een kennismakingsochtend met allerlei spelletjes zodat de kinderen weten wie we zijn, om de lessen aan te kondigen en de goede sfeer te bevorderen. Het was erg leuk: stoelendans, flessenvoetbal, bal gooien en naam noemen, blindemannetje, we hadden echt plezier!
Alle lessen hebben we gegeven in het klaslokaaltje van Child Support. we gebruikten allerlei werkvormen als een speurtocht, een persoonlijk recept schrijven, je eigen tijdlijn maken, rollenspel en quiz. We hebben de lessen uitgebreid  met plaatjes en filmpjes (powerpoint) voor veel kinderen die het Engels niet zo beheersen een goede ondersteuning. Ze zijn erg geïnteresseerd. Voor sommige kinderen is het niet zo moeilijk om over dit onderwerp te praten. Alleen als het over hen zelf gaat, zwijgen ze in alle talen, dat is moeilijk. Sommige kinderen zeggen helemaal niks en dan zie je ze ineens in een rol en dat spelen ze prachtig. Mooi om mee te maken. Rollenspel vinden ze erg leuk, echt lachen geblazen.
Vandaag op de laatste dag had ik cake gebakken, een cake met hindernissen. Zodra het beslag klaar was gisteravond viel de stroom uit. Hoe houd je beslag goed dat ook weer niet koud mag zijn anders rijst de cake niet??? Vanochtend ging de stroom weer aan en Bas heeft het afgemaakt en de cake naar ons gebracht. Hij vertelde dat 10 minuten voor het einde van de baktijd de elektriciteit er weer mee stopte. Maar het was heerlijk. Daarna hebben we nog kleren die vrijwilligers hebben achtergelaten verdeeld, iedereen een nummertje en in volgorde uitzoeken en passen wat je het liefste wil hebben. Iedereen blij.
Het is erg leuk om te horen van de Amerikaanse vrijwillgster, dat het erg leuk was en dat je wel kan zien dat ik  teacher ben. Ik ben het nog niet verleerd!!