Kwartet!!

De laatse van ons viertal is op bezoek geweest in Ghana. Zonder Floris, dat wel. En op het nippertje, want het niet rijden van de Fyra had bijna roet in het eten gegooid.
We hebben een dagje Accra verkend en na de winkelstraat, de ministries, James Town en Makola market hebben we lekker Indisch gegeten bij ons favoriete restaurantje. Ook nu weer was het een klus om een ticket voor de bus naar Wa te krijgen, maar met wat hulp en wat extra centen waren er net nog wat plaatsen op de achterbank. Een ervaring zo'n reis. In Wa kennisgemaakt met ons huis, de buurt en de yamballen van Odette. Juliana was blij met kleren die Caat had meegenomen. Hassan kwam ook kennismaken. Jaap en Caat hebben de markt bezocht en lekker voor ons gekookt. Ook hebben we ze een inkijkje gegeven in het werk wat we doen. We hebben veel gekletst. De buurtkindjes hebben genoten van het voetballen.
2 dagen naar Mole met de olifanten en het zwembad en 3 dagen naar de kust bij Elmina waar we genoten hebben van strand en zee en ook het slavenfort hebben we bezocht. En veel reizen in bussen en busjes. Het was fijn om ze bij ons te hebben en Ghana te delen. Nu zijn ze alweer terug in de vrieskou van Nederland, dat scheelt wel 40 graden. Maar de herinneringen en de foto's hebben we nog!

Dansen op Boxingday

Odette (van ons restaurantje Alems) vertelde ons vorig jaar van haar initiatief om elk jaar op Boxingday, 2e kerstdag, een kinderprogramma te organiseren. Vorig jaar kon het niet doorgaan want ze was al meer dan een half jaar niet uitbetaald voor haar werk voor de gevangenis: het bakken van brood. Dit jaar dreigde hetzelfde te gebeuren, want ook dit jaar geen salaris. Met dit werk is ze inmiddels gestopt!We hebben haar financieel gesteund van ons Fons, maar wilden wel onze buurtkinderen mee laten profiteren. Op het moment van vertrek stonden er 25 kinderen klaar om mee te gaan. Sommige in prachtige kleren en sommige in hun oude gescheurde kloffie, maar alles ging mee. Wij voelden ons de ouders van een groot gezin en alle kinderen liepen hand in hand naar Alems. Het voelde echt als familie.
Wij waren op tijd, maar Ghana begint altijd later dan de afgesproken tijd, veel later dan ons Brabants kwartiertje. Er waren ook al andere kinderen en samen wachtten we ....lang, heel lang. De geluidsinstallatie werkte niet goed. Wat kunnen Ghanese kinderen goed wachten. In Nederland zouden ze de tent al afgebroken hebben. Ik probeerde nog een tijdje de tijd te vullen met wat kerstliedjes, maar mijn Engels repertoire is beperkt. Er verscheen nog een Father Christmas in pak, muts en masker. Odette besloot eerst het eten te doen om de tijd te overbruggen. Alle kinderen kregen een volledige maaltijd van rijst met een stukje kip en een flesje frisdrank. Voor veel van "onze" kinderen een feest!. Toen was het tijd voor de quiz voor 3 kinderen met allemaal weetvragen: Wie is de president van Ghana, waar is Jezus geboren. Op die laatste vraag werd het antwoord Betlehem afgewezen, Jeruzalem was het goede antwoord volgens de quizmaster!
Daarna was het probleem gefixt met nieuwe boxen en konden de kinderen in 3 leeftijdscategorieën laten zien wie er goed kan dansen. Azunto is de populaire dans, een wat introvert, asynchroon bewegen van lijf en leden met allerlei gebaren die in het huishouden gebruikelijk zijn, zoals het wassen, vegen. Kelvin van ons won de prijs bij de kleintjes en was supertrots, hij won een stuk zeep. Tenslotte dansten we met zijn allen en de kinderen moesten erg om mij lachen, ik vond dat ik het best goed deed. Tenslotte kregen ze een zakje met lekkers en een ballon om mee te nemen.
Het was een belevenis voor de kinderen. Als Nederlandse leerkracht zou je het nooit zo organiseren, maar het was super, we hebben genoten van veel blije kinderen. De volgende dag kwamen ze vragen wanneer het weer is.