Our house?

Al gauw begrijpen we dat het prachtige nieuwe huis, dat ons is toegezegd, waarschijnlijk nog niet gereed is voor bewoning: het elektriciteitsnet moet nog worden aangesloten en daar is een handtekening voor nodig! Langer blijven in het guesthouse is ook geen optie want er is een congres van katholieken, waar zelfs de bisschop aan te pas komt. Dus wij kunnen niet blijven. We gaan kijken naar ”ons” huis: prachtig rose met muren en zwaar hek,  ramen van glas in een nieuw te ontginnen stuk van Wa, stukken onbebouwd of huizen die half klaar zijn. Het huis is inderdaad prachtig , bijna te prachtig. 1 Slaapkamer met douche en toilet, 2 guestrooms met een eigen douche en toilet, een livingroom en allemaal fris-geel geschilderd. We voelen ons allebei bezwaard, maar er is wel ruim plaats voor bezoek. We willen gewoon tussen de mensen leven en niet die blanken van dat mooie huis worden.  Misschien hebben we wel een watchman nodig wordt gesuggereerd (voor de veiligheid).

We verkassen naar het GES-guesthouse, aan de andere kant van Wa, op zich een prima gebouw met beheerder Francis, die erg behulpzaam is (we mogen altijd zijn waterkoker lenen!). Hij regelt een verlengsnoer en een fietsenverkoper. De kamer is prima, doch wat verlopen en stoffig (dat kan hier ook bijna niet anders!). Ruby heeft hier een maand aan het begin van haar placement gewoond, dus dat kan ook nog. Nu het allemaal wat langer gaat duren, regelt Ruby een gascylinder met gasstove, op de kamer erbij. We veranderen de kamer zodat het wat praktischer wordt, het bureau wordt de keuken. Ik pak wat spulletjes uit die we kunnen gebruiken: de Avans kop-en-schotels en de boerenbontbekers uit het kerstpakket van het Palet. Zo denken we zeker aan onze oud-collega’s!!  De spelletjes en leesboeken op een stapel. We gaan een beetje wonen, al is het in één kamer. Vandaag om 6 uur opgestaan om in een beter, koeler ritme terecht te komen. Het was heerlijk op het trapje met een kopje thee en het koele (nou ja..) ochtendwindje. Vandaag de lakens maar eens gewassen:het water rood van de rode stof. Ook andere was gedaan, in de teil en wringen in gebogen houding, het wordt echt Afrikaans. Zowaar vandaag 2 fietsen gekocht van Chinese makelij, dat geeft ons meer bewegingsvrijheid. De terugweg naar huis ging prima maar de remmen zijn toch anders dan in Nederland. Hier moet je vooraf kijken en het eigenlijk niet op remmen laten aankomen. Wij fietsten ook iedereen voorbij en dat hebben we geweten: we waren kapot bij aankomst. Dus Afrikaans tempo leren is de kunst.

Nu krijgen we een telefoontje, dat we een tijdelijk appartement kunnen bekijken via “onze” landlord, totdat het huis klaar is. Het blijven verrassingen. En verrassend is het. Terug van de bezichtiging is het nu zo, dat we waarschijnlijk een ander huis krijgen, meer in het centrum van Wa, tussen de mensen, vrij dichtbij ons werk, fel groen/blauw van buiten, 4 huizen in een rechthoek gebouwd met afgeschermde binnentuin voor de 4 huizen, een soort van veranda voor het huis (kan op slot en dus geen watchman nodig, veel veiliger), 2 slaapkamers, 1 living, 1 keuken, 1 opslagruimte, 1 douche met wc, watervoorziening d.m.v. een polytank, muskietengaas voor de ramen, varken, honden, kippen en geiten voor de deur, buren en  goedkoper voor VSO.  Kortom veel meer tussen de mensen van Wa, minder luxe, maar het voelt veel beter.  We zijn blij met deze wending.  Waarschijnlijk kunnen we vrijdag verhuizen, als er tenminste…… Er moet nog worden schoongemaakt, muskietenhor voor de deur en de watertank moet nog worden aangesloten en gevuld, dus…….

Maandagmorgen worden we allebei op ons werk verwacht. Het gaat beginnen….