Awalla??

Hoeveel kost het? Dat vraag je aan de marktvrouwen. Om een  idee te geven van de prijzen: 

Voor 50 cent kun je 6 tomaten krijgen of  6 uien of 2 kleine komkommers of 1 kropje sla of  5 sinaasappels. 1 Grote yam (voor 2 keer als hij niet gaat rotten - heb ik nl. vaak-) kost een euro, 1 kilo rijst voor 1,50, 1 pond macaroni voor 60 cent, 1 ananas voor 1,50, één appel voor 75 cent ! 200 gr, cheddarkaas voor 5,50 (slik!), 1 pak papieren zakdoekjes 1,50 (=hier luxe), 1 blikje champignons voor 2 euro. De westerse producten zijn dus best prijzig. Maar af en toe moeten we onszelf een beetje kietelen.In de grote steden van Ghana (Kumasi en Accra) zijn meer producten te krijgen, maar daar zijn de prijzen over het algemeen hoger.

Zo langzamerhand hebben we onze vaste adresjes om onze boodschappen te doen. Op de markt verdeel ik mijn inkopen over verschillende kraamples om iedereen wat te laten verdienen. De meeste verkoopsters hebben ook een beperkt assortiment, bijvoorbeeld alleen yams of pepertjes of gedroogde vis. Mijn vaste verkooppunten op de markt zijn een oudere vrouw die sla (kruising andijvie en ijsberg) verkoopt, een enthousiaste vrouw die me altijd begroet en iets extra's toestopt. Ik heb haar foto afgedrukt, ze was er vandaag zo blij mee, ze omhelsde met tot 2x toe. Een jonge vrouw die prachtig op de foto staat en die wat meer "onze" groente verkoopt: boontjes, wortels. Het is in Ghana gewoonte om iets meer te geven, 1 extra banaan of paprika, die al wat ouder is. Blikjes e.d. worden vooral gekocht bij de "Point en Shout", van achter de toonbank roep je wat je wilt hebben en een stel jonge mannen pakt het dan. Afrekenen doe je bij een soort madam in een totale chaos: met zijn allen (het is er altijd druk) rondom 1 kassa. Eigenlijk is het een groothandel, de prijzen zijn er laag. We moeten ook altijd even langs de African-European shop, je snapt het al: het assortiment is wat uitgebreider en wat meer op westerse eters gericht. Het assortiment is het afgelopen jaar uitgebreid. Nu kun je er cheddar kaas kopen (wat een verademing na al die laughing-cow), olijven, italiaanse kruiden en kaneel, mais in blik en soms aubergines en pompoen (lekker soep!!). Dan is er de Princess-market, waar een alleraardigst meisje de winkel runt. Ik heb er ooit speculaas en snickers gekocht, maar dat is dan éénmalig, het is handig om er even te gaan kijken...... Aan de slager wagen we ons niet aan, Bas eet knakworst of luncheon meat uit blik of worstjes van de cold-store. Fruit koop ik meestal op weg van kantoor naar huis in 2 fruitstalletjes . Faiza is een meisje van een jaar of 13 en ze helpt heel vaak tot ’s avonds laat.  De andere fruitvrouw was erg blij met haar foto’s en ik ben nu haar vriendin. Het lukt haar steeds om toch de verkeerde appels te geven, ik wil de rode en dan stopt ze er toch 2 golden delicious bij?!?. We hebben ook een mineral lady om de hoek: voor sap, rode wijn uit karton (voor 1,50!), waterzakjes en af en toe cola of tonic (als het heet is hebben we daar behoefte aan). Ze kan niet zo goed rekenen en meestal in haar eigen nadeel. Dan doen we het samen en dat waardeert ze wel. Ons vaste adres voor een Ghanees maal is Alems, waar Odette de scepter zwaait, een maal zonder vlees kost 1 euro, met kip of vis 2 euro. Ze is erg attent en wil het ons graag naar de zin maken. Soms gaan we naar Ghana 50, waar onze buurvrouw baas is, ook lekker maar 2 keer zo duur. Daar kun je lekker onder een grote boom zitten, heerlijk!

Van tevoren wisten we niet wat te verwachten wat  in Wa te krijgen is. Het is goed te doen, al die toeters en bellen bij ons, al die nieuwe smaakjes heb je eigenlijk niet nodig.
En die ene keer dat we een chocoladeletter eten (in Januari), dat is dan wel heel lekker!!